ایران – روزجمعه 2بهمن 94مراسم خاکسپاری مادر شهرام فرج زاده
آخرین حرف شهرام در این خاک به مادر این بود:من عاشقِ دخترمم.عاشقِ همسرمم, عاشقِ تو هستم مادر. اما اگـر من امروز کنارِ مردم نباشم و از مردمم حمايت نکنم به چه چيزي افتخار کنم ؟ همه اون مردم که در خيابون ها هستند عزيزايي دارند .من امروز بايد کنارِ اون مردم باشم و در تظاهرات شرکت کنم.زود برميگردم.عاشوراي ٨٨ شـهرام رفت و کنارِ مردم ايستاد. لحظاتي که پير, جوان,زن و مرد زيرِ لگدها و باتون ها اشک ميريختند و ميخواندند « نترسيد نلرزيد ما هـمه با هم هـستيم » / « مرگ بر ديکتاتور » صداي گلوله ها و فريادها مي آمد, سرِ اسلحه ها به طرفِ مردم بود.ماشين هاي بسيجي و سپاه به طرفِ مردم گاز ميدادند و زيرشان ميکردند.گلوله ها تمومي نداشت.دلشوره تمومي نداشت. بي رحمي تمومي نداشت. در آن شلوغي شهرام فرج زاده با صورتي خونين روي زمين افتاد. شـهرام افتاد و مردم ميخواندند:« توپ تانک مسلسل ديـگر اثر نـدارد / به مادرم بـگوييد ديـگر پسر نـدارد ».شـهرام «زود برنگشت»,آرزوي ديدارِ مادر و پسرِ شهيدش ٦سال طول کشيد وحالا به دُردانه ات رسـيدي مادر, به شـهرامت رسيدي. روحت در آرامش مادرِعزيزم،شهرام را امشب سفت در بغلت بگير
خبرهاي مارا دركانال تلگرام دنبال كنيد
درآدرس تلگرامی زير مارا همراه باشيد
@SamanehSaberi آي دي تلگرام :
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر