هراس، آنگاه که بر انسان چیره می شود، این است بالاترین کشف برای زمامداران
و فرمانروایان، پس آنان پیاپی هراس را می آفرینند و بازمی آفٰرینند. هراس آغاز اندیشیدن
و تلاش است و آغاز دانایی. انسان به هنگامی که هراسان شد، دیواری خواست گرداگرد خویش
و فاصله ای که از ترس رهایش بخشد؛ دیواری گاه از سنگ و چوب گاهی از اندیشه و آیین.
هر گام و تلاش او برای پرهیز از هراس گامی گردید برای به زنجیر شدن و دیواری سترگ بهر
برافراشتن. در آغازی که انسان به هستی چشم گشود او خویش را در میان هراس یافت و پرسش
هایی که از این هراس ها می آمد. پس آدمی کیش و آیین آفرید تا به آن به پناه یزدان درآید
و ایمنی یابد. اما همچنان هراس بود، هراس های دیگر. از این هراس این اندیشه زایید که
زیستن با دیگران راهی است برای کاستن هراس. انسان با دیگران زیستن را بنیان گذاشت و
به زنجیر جامعه گردید و هر آنچه برای پاسداشت و هستی جامعه بود. چون همگان گرد هم فراهم
آمدند، دشواری ها و تلخ های دیگر زایید و ترس های دیگر، انسان بر این اندیشه نادرست
فریب خورد که اگر بر این همگنان گرد آمده، زمامداری و قدرتی به نگهبانی برگمارد، که
همه ی توان هست شده به دستان و اندیشه همگان را برای اماج گرد هم آورد، سامان و نیکی
برای همگان از آن برآید، چه "سخت ستمکار نادانی!" به زودی قدرت ها و زمامداران
دریافتند، هراس تنها انگیزه ایست که انسان ها را از درون وادار می نماید سر آزادی و
آزادگی خویش را، به زنجیر کیش و جامعه و قدرت به فرمان بری فروآورند پس اگر هراس را
دم به دم برای انسان بیافرینند، او همیشه به چیزی تن خواهد سپرد که بر تخت نشستگان
از او خواهند. پس این چنین شد که دمادم ترس و هراس آفریده می شود، هراس از نداری، مرگ،
بی آبرویی، جنگ، ناامنی و آشوب. و بزرگترین نیرنگ برای چیرگی بر انسان پا گرفت؛ اگر
نیروی زمامدارن کاستی گیرد وای بر انسان ها! هراس از کاستی گرفتن توان زمامداران، هراس
از دانستن و فهمیدن و به پرسش و نقد فرو شدن. هر هراسی که آفریده می گردد، انسان برای
رهایی خویش به تلاشی سخت می شود و با هر تلاش زنجیرها را محکمتر و دیوارها را بلندتر
می سازد، و این چنین است سرنوشت دردآوری که گویی از آن هیچ گزیری و گریزی نباشد بر
آدمی فروافتاد. هراس چو آفریده گردد و در دل مردمان فرو شود به دست خود آنان تا فرجامین
زنجیر بردگی انسان بازآفریده می شود. همین بس است که یکی را از مرگ و داغ و درفش ترساند.
او ترس را به میان همگان به سخاوتمندی می آفریند و بذرش را می افشاند و آنکه بر سریر
برنشسته است به خیال آسوده، چهار اسبه می تازد. آیا بهر انسان، راه رهایی هست؟!
علی شمایلی
******
#ایران #معلم #مدرسه #عشایر#استان #دانش آموز#نهضت
#سواد آموزی #حقوق #محروم #بخاری چوبی #امکانات #آزمایش #هدف #ضرب المثل #منطقه #پلنگ
#یوزپلنگ #مطالعه #ايران # هراس #آغاز #زنجیر # بردگی #فرجامی #علی شمایلی
#خاطره #خرم آباد #حق التدریسی #مدارس کپری#دیپلم #قداکار iran# Tehran# school# #iran.faalinmadani.farhangian
telegram.me/CampaignActivistsTeachers
خبرهای مارا می توانید درکانال تلگرام دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر